Brabants Landschap

Kastcontroles: jij of ik?

In het broedseizoen, maar ook kort daarvoor zijn uilen erg gevoelig voor verstoring. Zeker een uil die op de eieren zit, zal de nestkast sneller verlaten als hij verstoord wordt. Er zijn vele voorbeelden waarbij dit slecht heeft uitgepakt. Daarom is het belangrijk om de nestkast tijdens het broedseizoen zo veel mogelijk met rust te laten. Dat geldt voor snoeiwerkzaamheden van de boom waarin hij hangt, het verbouwen van het schuurtje, maar zeker ook voor nestkastcontroles. Vandaar dat veel uilenwerkgroepen er voor kiezen om alleen te controleren als ze zeker weten dat er jongen in de nestkast zitten. Dan komen de verstoorde uilen bijna altijd terug naar de nestkast. Toch is dat nog niet zo eenvoudig, want uilen starten ieder jaar op een ander moment met broeden. Als er veel voedsel is, beginnen ze vroeger dan wanneer er nauwelijks prooien zijn. Zo was het dit jaar allemaal een stuk vroeger dan gemiddeld. Het moment van controleren en bovendien hoe de controles uitgevoerd worden is iets wat de uilenwerkgroep het beste weet. Zij zijn uitgerust met gekeurd klimmateriaal en zijn gewend om een ladder op te klimmen. 

Wij roepen gastgevers daarom op om nooit op eigen houtje in een nestkast te gaan kijken, maar dat liever over te laten aan de uilenbeschermers in jouw regio. Mocht je het controleren van kasten nou zó mooi vinden, dat je de verleiding niet kan weerstaan? Sluit je dan aan bij één van de uilenwerkgroepen. Ze kunnen uw hulp goed gebruiken! 

Op de foto rechtsonder is te zien dat jonge steenuilen zich verschuilen onder het schuilplankje achter één van hun ouders. Bij een goede kastcontrole drukken ze zich achterin de nestkast tegen elkaar aan, maar verlaten de nestkast niet. Zo wordt de verstoring tot een minimum beperkt! 

Uiltje Rinus

In Brabant zijn minimaal drie doorwinterde uilenbeschermers actief met de naam Rinus. Sterken uit Oirschot, Van den Boomen uit Middelbeers en Punt uit Genderen. Dit zijn alledrie prachtige figuren, maar de laatste beleefde dit seizoen een wel heel mooie ervaring.

Even een berichtje van deze leuke, emotionele ervaring. Ik was laatst op kastcontrole bij ons in het Land van Heusden en Altena en dan vraag ik altijd de mensen er bij te zijn. Nou, en op dit erf was het gelukkig raak met de steenuilen. Dus, ik heb één van die jonkies uit de kast geplukt en laten zien. Toen vroeg ik aan het meisje van drie jaar of ze hem misschien even wilde vast houden. En ja, ze antwoordde gelijk dat ze dat wel wilde. Wij foto's gemaakt en ze was helemaal onder de indruk joh! Dus die moeder vraagt hoe het uiltje dan moet gaan heten. En wat denk je? Ze zegt zo spontaan zonder twijfel: "Rinus, het is uiltje Rinus!" Dat geloof je toch niet? Ik heb getuigen erbij dat het echt waar is! Prachtig om te zien hoe ze zonder angst met het uiltje omging. Daar doen we het ook een beetje voor hè!

 v.g. RINUS !!!!!!! 

Een dagje bijpraten in Rijsbergen

Eén keer per jaar wordt er een dag georganiseerd voor de 'trekkers' van de Brabantse uilenwerkgroepen. Als dank voor de vele uurtjes die deze mensen vrijwillig in het uilenwerk stoppen, maar ook om weer even bij te praten met collega's. Dit jaar waren we met 30 groepscoördinatoren een dagje te gast in het werkgebied van Uilenbeschermer van jaar 2014: Martin van Leest. Hoewel het gebied rond Rijsbergen en Breda versnipperd is geraakt door boomteelt en glastuinbouw is het nog altijd een goede regio voor steen- en kerkuilen. De groep heeft een goede relatie met de gemeente en de gastgevers en probeert samen met hen de bescherming zou goed mogelijk uit te voeren. Een impressie van de dag is hier te vinden.